AFIR – Verordening infrastructuur voor alternatieve brandstoffen
Wat betekent deze verordening precies voor de toekomst van eMobility en hoe zal deze van invloed zijn op bestuurders van elektrische voertuigen en de infrastructuur?
- De Verordening infrastructuur voor alternatieve brandstoffen (AFIR, Alternative Fuels Infrastructure Regulation) is een Europese richtlijn die tot doel heeft de beschikbaarheid en toegankelijkheid van laadmogelijkheden voor elektrische voertuigen (EV's) in de hele EU te verbeteren.
- De AFIR schrijft voor dat er tegen 2025 om de 60 km snellaadstations met een minimale capaciteit van 150 kW voor personenauto's en bestelwagens beschikbaar moeten zijn langs het trans-Europese vervoersnetwerk (TEN-T).
- Voor zware voertuigen zijn op het TEN-T-kernnetwerk om de 60 km laadstations met een vermogen van ten minste 350 kW vereist. Volledige dekking zal naar verwachting in 2030 worden bereikt.
- De AFIR legt de nadruk op standaardisering en interoperabiliteit, waarbij alle publiek toegankelijke laadpunten die na 13 april 2024 zijn gebouwd, in staat moeten zijn om slim op te laden en open communicatieprotocollen moeten ondersteunen.
- De verordening voorziet ook in uitgebreide gebruikersinformatie en adequate betaalmogelijkheden, waardoor EV-gebruikers zonder abonnement kunnen betalen aan laadstations met hun betaalkaart of contactloze methoden.
- De AFIR maakt deel uit van de bredere strategie van de EU om de uitstoot van broeikasgassen tegen 2030 met 55% te verminderen en tegen 2050 klimaatneutraliteit te bereiken.
Soms is goodwill alleen niet voldoende om transformatieve verandering aan te sturen.
Wat wel helpt, is regelgeving – het soort regelgeving dat landen en industrieën kan verenigen met een gemeenschappelijk doel. En dat is precies wat de Verordening infrastructuur voor alternatieve brandstoffen (AFIR) beoogt.
Maar wat is de AIFR? Wat zijn de gevolgen voor bestuurders van elektrische voertuigen? En wat betekent dit alles voor de toekomst van eMobility? Dit is je praktische gids voor alles wat de AFIR is, doet en wil bereiken…
Wat is de AFIR (Verordening infrastructuur voor alternatieve brandstoffen)?
AFIR staat voor 'Alternative Fuels Infrastructure Regulation', ofwel verordening infrastructuur voor alternatieve brandstoffen, en is een Europese richtlijn die tot doel heeft de frequentie en beschikbaarheid van laadmogelijkheden voor elektrische voertuigen te verhogen.
Concreet betekent dit dat landen in de hele EU ervoor moeten zorgen dat het voor bestuurders gemakkelijker wordt om oplaadpunten voor hun EV's te vinden en te bereiken, en dat de regelmaat en beschikbaarheid van laadvoorzieningen voor zwaar vervoer zoals vrachtwagens en bussen toeneemt. Dit omvat ook 'uitgebreide gebruikersinformatie en adequate betaalmogelijkheden'.
De verordening werd in 2021 door de Europese Commissie voorgesteld als onderdeel van de Green Deal en legt in essentie een aantal gespreide doelen of streefcijfers vast die de lidstaten tegen 2025, 2030, 2040 en 2050 moeten bereiken. Ze dient de doelstellingen voor klimaatneutraliteit van de EU voor 2050.
De AFIR werd van kracht op 13 april 2024.
De belangrijkste doelstellingen van de AFIR
De AFIR schetst een reeks doelstellingen en regels waaraan EU-landen zich moeten houden – over verschillende verticals en tijdlijnen heen:
Minimale infrastructuurvereisten
Het belangrijkste doel hierbij is ervoor te zorgen dat bestuurders (zowel privé als zakelijk) hun voertuigen in heel Europa betrouwbaar kunnen opladen zonder te kampen met een tekort aan laadstations. In feite is er een doelstelling voor kilowatt per voertuig: 'Voor elk licht elektrisch voertuig met batterij moet een totaal vermogen van ten minste 1,3 kW worden geleverd via publiek toegankelijke laadstations, terwijl voor elk licht plug-in hybridevoertuig een totaal vermogen van ten minste 0,66 kW moet worden geleverd.'
Om die visie mogelijk te maken, stelt de AFIR voor het doel voor 2025 te leggen op snelladers van 150 kilowatt, niet verder dan 60 km uit elkaar langs grote snelwegen ('grote' wordt gedefinieerd als snelwegen van het trans-Europese vervoersnetwerk (TEN-T)) – en 150 km voor waterstofopties. Dat zijn ongeveer 3,5 miljoen laadstations tegen 2030, 11,4 miljoen tegen 2040 en 16,3 miljoen in de hele EU tegen 2050.
Standaardisering, interoperabiliteit en gegevensuitwisseling
De AFIR wil niet alleen meer laders – de verordening wil slimme laders: "Exploitanten van laadpalen zorgen ervoor dat alle openbaar toegankelijke laadpalen die zij exploiteren en die na 13 april 2024 zijn gebouwd of na 14 oktober 2024 zijn gerenoveerd, in staat zijn om slim op te laden."
'Slim laden' betekent hier de mogelijkheid om laad- en wachttijden te verkorten door stroom algoritmisch te verdelen over voertuigen. Maar de belangrijkste focus van de AFIR ligt met name op slimmere, beter verbonden laders – gebouwd volgens dezelfde normen – en die op een meer open manier kunnen communiceren.
Daartoe zijn API's voor laadpunten een must; eigenaars van laadpunten hebben hun hardware nodig om zodanig te kunnen communiceren met roamingnetwerken, het energienet en bestuurders dat de vindbaarheid en het intelligente energiegebruik wordt bevorderd.
Transparantie naar de bestuurder toe
Dat betekent ook dat bestuurders alle informatie moeten krijgen die ze nodig hebben. Volgens de regels van de AFIR moeten bestuurders altijd de beschikbaarheid van laders in real-time kunnen zien, met volledig transparante prijsinformatie en duidelijke gebruikersinformatie en begeleiding. De AFIR roept ook op tot tarieven die de toeslagen voor roaming in het buitenland wegnemen en tot soepele betaalmogelijkheden zonder specifieke accounts of lidmaatschappen.
Planning en rapportage
Om aan al deze doelstellingen te voldoen, moeten de lidstaten kristalheldere implementatieplannen ontwikkelen voor hun laadnetwerken – met verantwoordingsplicht aan de Europese Commissie om ervoor te zorgen dat de doelstellingen worden gehaald en dat gestandaardiseerde praktijken worden gevolgd.
De impact van de AFIR op het EV-laden
De AFIR is geweldig nieuws voor eMobillity. De verordening toont niet alleen meer betrokkenheid namens Europese besluitvormers, maar legt ook bruikbare, meetbare processen vast die het leven van EV-bestuurders over het hele continent gemakkelijker zullen maken.
Meer investeringen betekent meer laders, maar uiteindelijk gaat het om meer dan alleen het plaatsen van laadvoorzieningen langs de Europese wegen. De focus van de regelgeving op standaardisering, gebruiksgemak en interoperabiliteit is geweldig nieuws voor een meer verbonden en intelligent laadecosysteem – een systeem dat lastige kwesties zoals hardwarefragmentatie en roamingkosten omzeilt.
"De specifieke doelstellingen van de voorgestelde verordening zijn: (i) een minimale infrastructuur waarborgen ter ondersteuning van de vereiste invoering van voertuigen met alternatieve brandstoffen in alle vervoersmodi en in alle EU-lidstaten om de klimaatdoelstellingen van de EU te halen; ii) de volledige interoperabiliteit van de infrastructuur waarborgen; en (iii) om te zorgen voor uitgebreide gebruikersinformatie en adequate betalingsmogelijkheden bij de infrastructuur voor alternatieve brandstoffen."
Voor bestuurders betekent dit gemakkelijkere toegang tot laders. Voor exploitanten van laadpunten betekent dit dat ze deel zullen uitmaken van een meer georganiseerde groep in plaats van alleen te werken. Zo heeft iedereen er baat bij.
Denk aan vliegtuigen als analogie. Als elke luchthaven ter wereld onafhankelijk van elkaar zou worden ontworpen en uitgebaat – elk volgens eigen normen en ontwerpen – dan wordt heen en weer vliegen een logistieke nachtmerrie. Door de werking van luchthavens te standaardiseren, wordt gestroomlijnd vliegen mogelijk, en hetzelfde geldt voor laadinfrastructuur.
Hoe Spirii op de hoogte blijft en zich aanpast aan de AFIR-regelgeving
Bij Spirii zetten we ons in voor de ontwikkeling van EV-laadoplossingen die zijn afgestemd op de veranderende regelgeving en normen in de sector. Ons team is altijd volledig op de hoogte van opkomende wetgeving en best practices, en ze hebben inspraak in alles waaraan we werken.
We weten dat interoperabiliteit, transparantie en intelligentie de basis vormen van de laadinfrastructuur van morgen. Daarom zijn onze oplossingen bestuurders- en laadpunteigenaargericht en hardwareagnostisch.
We weten dat de toekomst van e-mobiliteitinfrastructuur meer is dan alleen voldoende laders hebben; het gaat om slim laden, platformgebaseerde architectuur en de mogelijkheid om nieuwe functies in te zetten op bestaande laadpunten naarmate de wetgeving en technologie evolueren.